Hoewel ik als leesconsulent ook graag voor de tweede optie zou willen kiezen, houd ik het graag bij ‘Wie dit niet leest is gek’. Deze laatste optie impliceert namelijk dat vooral dít boek gelezen zou moeten worden. En dit boek zou ook echt elke leerkracht en pedagogisch medewerker gelezen moeten hebben. Wat een juweeltje voor onderwijsland!
Toch is het ook voor elke andere geïnteresseerde die met kinderen werkt – ook ouders – een interessant boek. Door de toegankelijke schrijfstijl hoef je het vakjargon niet te kennen en anders wordt het uitgelegd in het boek.
De schrijfstijl is één groot reclamepraatje voor het leesonderwijs. En dan niet op een overdreven en ongeloofwaardige TellSell manier, maar juist zeer enthousiasmerend. Misschien zouden sommigen het populistisch taalgebruik noemen, daar moet je even doorheen prikken. Ik denk echter dat schrijfster Naomi Smits hiermee bereikt dat íedereen dit boek kan lezen. Geen taai, pittig theoretisch boek, maar een boek om prima ’s avonds op de bank te kunnen lezen. Waarbij het lijkt alsof je met de schrijfster in gesprek bent, zo vlotjes loopt alles.
Smits heeft duidelijk kennis van zaken. Als leerkracht heeft ze alle praktijkkennis, maar ook als moeder en leescoördinator, medelid van de Leesknokploeg en eigenaar van een tekstbureau, weet ze het leesonderwijs vanuit verschillende invalshoeken te benaderen. Na het lezen van dit boek komt niemand er meer onderuit om aan de slag te gaan met effectief leesonderwijs, want elke ‘pet’ met bijbehorende functie heeft ze uitgelicht. Zo komen de pabo’s er bijvoorbeeld niet best vanaf. Daar mag nog wel een flinke slag geslagen worden als het gaat om het afleveren van bevlogen leesleerkrachten! Maar ook toetsing, leeshaters, inrichting van je school, voorlezen, lezen en schrijven komen aan bod. Ze wisselt haar visie af met veel praktijkvoorbeelden. Ook komen kinderboekenschrijvers aan het woord in haar boek.
In tijden waarin schoolbesturen soms ook flink moeten beknibbelen op hun kerstpakketten en niemand zit te wachten op die derde pannenkoekenpan, zou het grandioos zijn om het team te trakteren op dit boek. Zeer toegankelijk voor iedereen! Zelfs als je als leerkracht nooit een boek leest in je vrije tijd kom je makkelijk door dit boek heen. Als je na het lezen van dit boek nog niet bent geïnspireerd om met lezen aan de slag te gaan, dan weet ik het niet meer…
Knap hoe Smits haar enthousiasme en kennis overbrengt. En houd het als directie dan alsjeblieft niet alleen bij het cadeau doen van dit boek! Stimuleer elkaar om het te lezen. Vraag regelmatig wie het boek al heeft gelezen en er al iets van toepast in de praktijk. En belangrijk… geef er een vervolg aan! Verwen het team nogmaals, bijvoorbeeld op de woensdag of de vrijdag voor de voorjaarsvakantie, door een studiemiddag over dit boek met elkaar te organiseren. Zodat je garanties krijgt dat er ook een beweging gaande is in de school. Wat kunnen wij hiervan uitvoeren op onze school? Staat voorlezen genoeg op ons rooster? Kunnen we iets schrappen in ons rooster, zodat lezen echt een prominente plek krijgt? Praten wij na over onze gelezen voorleesboeken en vrijleesboeken? Houden we literaire gesprekken? Betrekken we de ouders genoeg? Lezen wij rijke teksten? En natuurlijk maak je hier dan iets feestelijks van! Trakteer je team op boekendropjes, geef ze een kinderboek cadeau of nodig een kinderboekenschrijver uit. Én….. lees ze voor! Want (voor)lezen is een feest!
Ieder mens is altijd op zoek naar verhalen. Laten wij onze jeugd inspireren met de beste manier van je hersenen trainen als het gaat over verhaaloverdracht: lezen, voorlezen en er met elkaar over praten!
